Momenteel lees ik het boek “the art of holding space” van Heather Plett. Hierin staat het volgende citaat dat mij recht in het hart raakte omdat het voor mij zo weergeeft hoe ik kijk naar het stervensproces en wat we daarin kunnen leren. En waarom ik dit werk wil doen.
Being human is about being in the right kind of relationships. I think being human is a process. It’s not something that we just are born with. We actually learn to celebrate our connection, learn to celebrate our love . .. If you suffer, it does not imply love. But if you love, it does imply suffering… To suffer with, though, compassion, not to suffer against … And if we can hold that space big enough, we also have joy and fun even as we suffer. And suffering will no longer divide us. And to me, that’s sort of the human journey.
John A. Powell
Dit citaat sluit zo aan bij mijn eigen verlieservaringen en ook bij wat ik bij mijn cliënten zie. Wanneer er iets heel heftigs gebeurt, zoals een naderend sterven, dan kan het onze natuurlijke neiging zijn om ons af te sluiten en om uit het contact te gaan. Want de kwetsbaarheid van het contact is soms zo spannend. En de liefde voelen betekent vaak ook de pijn voelen. Maar als het ons lukt om ons in heel moeilijke tijden wél te blijven verbinden met de mensen om ons heen, met de mensen die ons zo dierbaar zijn, dan kunnen er zulke mooie dingen ontstaan. Dan lijd je samen en met compassie en verbinding en dan kan er ineens ook zoveel ruimte ontstaan voor genieten en schoonheid.
Ik gun iedereen die in zo’n verdrietige situatie zit de moed om te blijven verbinden met de mensen waarvan je houdt, om het leed samen te dragen en in dat contact ook de kleine momentjes van schoonheid te kunnen ervaren.